DE WITVISSER CENTERPARCS CHALLENGE 2024: Voorpret , Voorbereiding, Vissen en Veel lol.
Voorpret
23 januari 2024,
Het appje van Mario waar ik al sinds de laatste keer vissen op de Huttenheugte op wacht: Heren, mail gestuurd, heb ons aangemeld voor de wedstrijd in Juni. De app Huttenheugtevreugde’24 stroomt vol met duimpjes. Allemaal kunnen we het weekend van 21 t/m 24 juni 2024. De mannen waarover dit allemaal gaat zijn Jaap Cruiming (de Nestor), Martin van Donderen (de Dipper), Mario Faber (de Badmuts) en ondergetekende, Benny de Koe (Likky 43).
Dezelfde dag nog het inschrijfgeld overgemaakt. Ik moet er niet aan denken dat we door mij, te laat zijn met aanmelden en dat we dit visweekend niet mee kunnen doen. De wedstrijd zit altijd binnen no time vol. 21 teams uit Nederland, Duitsland en Belgie die er allemaal net zo veel zin in hebben als wij. Ondertussen wordt er op de app alweer de grootste onzin uitgekraamd en iedereen van het team krijgt de nodige opmerkingen en commentaren . Kortom we gaan beginnen met de voorbereidingen.
Voorbereiding
23 mei 2024,
Na een radiostilte van een paar maand dan toch eindelijk weer een appje van Mario: Binnenkort even bij elkaar zitten om eea door te spreken voor het weekendje vissen? Natuurlijk gaat iedereen hiermee akkoord. De voorbereiding kan beginnen. Ik heb nog een soort van draaiboek liggen met daarin het globale vistijdenschema en een boodschappenlijst. Omdat we al sinds 2015 gaan is het altijd makkelijk om zo’n draaiboek te hebben en te raadplegen. We hebben Mario dit jaar weer bereid gevonden om te loten. Hij pakt vaak een goede stek op het ruime meer van de Huttenheugte. Zo niet dan is hij het hele weekend de Sjaak Ook moet de gesloten aanhanger weer geregeld worden bij de Hanze en natuurlijk het belangrijkste: het voer, casters, wormen ed. Jaap en Mario regelen altijd de hengels, zitkisten en ieder neemt zijn eigen leefnetten mee zodat we daar genoeg van hebben. Je moet er niet aan denken dat we er niet genoeg hebben. Niet dat dat al eens is voorgekomen maar toch… Zo heeft ieder zijn taak om goed voorbereid aan het evenement te beginnen. Het weekend komt steeds dichterbij en het begint nou toch wel te kriebelen. Ik heb voor het team mooie polo’s en hoodies besteld en laten bedrukken met onze teamnaam en bijnamen. Dit is nog een verassing voor de mannen.
Vissen
21 juni 2024,
Vandaag eindelijk de dag dat we richting Dalen gaan waar we dit weekend alweer voor de 7e keer mee gaan doen aan de Witvisser Centerparcs Challenge ’24. Na de nodige voorpret en de voorbereidingen moet het dit weekend gaan gebeuren. Gisteravond met Martin de boodschappen gedaan (veel te veel), met Mario de aanhanger bij de Hanze gehaald, alles ingeladen en alles dubbel gecheckt. Er kan bijna niets meer fout gaan voor een topprestatie op dit prestigieuze evenement.
Ik ben wederom de chauffeur maar ditmaal in de splinternieuwe auto van Mario. Hij durft het niet aan om met aanhanger zo’n eind te rijden. (het rijbewijs heeft hij nl. gekregen bij aankoop van een pakje boter😊) Iedereen staat keurig op tijd klaar. Nadat ik de verrassing (kleding) heb uitgedeeld en een ieder zijn vrouw gedag heeft gezegd gaan we op reis. Martin en Jaap geven toe dat ze behoorlijk zenuwachtig zijn voor deze wedstrijd en ook Mario staat stijf van de zenuwen. Dit niet voor de wedstrijd maar of zijn auto heelhuids aankomt bij de plaats van bestemming (ik ben goed verzekerd hoor!!) Onderweg wordt er veel gepraat en doorgenomen wat voor tactiek we gaan gebruiken. Dit ligt wel degelijk aan het steknummer dat Mario voor ons loot maar daarover later meer.
Aangekomen bij de Huttenheugte melden we ons bij de organisatie en nemen we een kop koffie met een plak cake. We groeten wat bekenden en wachten rustig af tot de loting begint. Na een welkomstwoordje van de organisatie begint dan eindelijk de loting. De winnaars van vorig jaar mogen beginnen en looten exact dezelfde stek als het jaar ervoor. Dan wordt onze naam getrokken en Mario meldt zich om een balletje te trekken. Wat we gehoopt hadden komt niet uit, Mario pakt bal 13, achter op het park, in een hoek waar al een paar jaar slecht gevangen is. Dit was niet helemaal de bedoeling maar we spreken af om het er het beste maar van te maken. Om 12.30 uur kan een ieder naar zijn huisje om alles klaar te maken voor de 24 uur vissen. Onderweg naar onze plek voor dit weekend komt het water met bakken uit de hemel en we besluiten om de ergste bui af te wachten. Als het droog is en we bij de waterkant komen blijkt de stek mooi maar in ons achterhoofd denken we toch aan de uitslagen van de afgelopen jaren.
Nadat we alle visspullen naar de waterkant hebben gesleept beginnen Mario en Jaap met het peilen en klaar zetten van de kisten en de hengels. We besluiten om een stek op 23 meter en op 35/38 meter te maken. Om 15.00 uur dan eindelijk het startsignaal. Mario en Martin starten de 1e sessie. Mario krijgt op de korte lijn een paar aanbeten, Martin geen enkele. De sessie wordt door de heren afgesloten met een paar bliekjes en een baarsje. Niet echt wat we gehoopt hadden. De beurt is aan Jaap en Benny. Het wordt er niet echt beter op maar toch weet Benny 3 mooie brasems te vangen en Jaap helaas maar een schele pos. Tijd om wederom te ruilen. De rest van de nacht en ochtend worden er nog 3 brasems bij gevangen (Mario 2, Benny 1). Martin verspeelt nog een hele dikke en Jaap krijgt geen enkele beet. In de ochtend en deel van de middag tot 15.00 uur vangen we nog een paar kleine vissen.
Om 15.00 uur dan eindelijk het verlossende signaal dat de wedstrijd ten einde is. Om ons heen horen we berichten dat er in onze hoek slecht gevangen is. De weegploeg komt langs en bij ons stopt de teller op ruim 15 kilo, een fikse tegenvaller. Nadat we alles hebben opgeruimd en schoongemaakt is het tijd voor de evaluatie. Onder het genot van een biertje komen we tot de conclusie dat het niet aan onze viscapaciteit ligt maar aan de stek die geloot is. Om 19.30 uur is het tijd om naar de BBQ te gaan waarna de prijsuitreiking volgt. Er is door de 21 teams gezamelijk bijna 1000 kilo vis gevangen.
De winnaars hadden geluk om op de perfecte plaats te zitten en winnen de wedstrijd met ruim 180 kilo! Na de prijsuitreiking zijn we naar ons huisje gegaan en hebben geprobeerd wat slaap in te halen. Bij de 1 lukte dat prima terwijl de ander geen oog heft dicht gedaan omdat er iemand een bos aan het omzagen was.
De volgende dag was het rond 9.30 uur de tijd om alles weer in de aanhanger te ruimen en het huisje schoon op te leveren. Alles was rond 10.00 uur weer spik en span. De terugweg werd er nog wat nagepraat en wat geslapen. Rond 12.00 uur aangekomen in Zuidhorn en een ieder bij huis afgezet.
Conclusie van dit weekend: Het succes van een wedstrijd waarbij je mee wil doen om de prijzen is toch wel de loting. Loot je de goede nummers dan doe je mee om de prijzen, loot je de mindere of slechte nummers dan moet je er het beste maar van maken. Dat laatste hebben we ook dit jaar weer gedaan al is het wel frustrerend dat we weinig vis vangen of uberhaupt beet krijgen. We hebben weer veel gelachen en het was weer beregezellig. Ik wil dan ook Jaap, Mario en Martin bedanken voor weer een mooie editie van dit visweekend. Ik hoop dat we de komende jaren weer mee gaan doen ondanks de mindere vangsten.
Groet Benny
