Centre Parcs 2016 - HC-Noordhorn

Hoofdmenu:

Centre Parcs 2016

Verslagen

Dit jaar zijn we voor de tweede keer naar Dalen afgereisd voor een weekend lang vissen, weinig slaap en veel lol hebben. Met we bedoel ik Mario de Badmuts, Martin de Dipper, Jaap de Bosmaaier en Benny Bouwlamp. Vier fanatieke vissers die allen hun eigen specialiteiten hebben.

Op vrijdag 9 september is het dan eindelijk zo ver. We mogen onze kunsten vertonen op een mooie grote viswedstrijd. De hele week zijn we al bezig geweest met voorbereiden. Jaap en Mario met het voer en toebehoren voor het vissen, Benny en Martin voor ons natje en droogje. Nadat alles in de auto en in de aanhangwagen is gepakt kunnen we op pad. Dit jaar mochten we de grote aanhanger van MARTIN CRUIMING SCHILDERWERKEN uit NOORDHORN gebruiken. Hartelijk dank daarvoor Martin!!

Om 10 uur gaan we eindelijk op pad. Na een dik uur rijden komen we aan bij Centerparcs De Huttenheugte. Na een kleine wandeling, waarbij we nog een “bijna” ruzie tussen 2 personen hebben aanschouwd, melden we ons bij de wedstrijdleiding. Alle 14 teams die zich hebben opgegeven zijn ook inderdaad aanwezig. Onder het genot van een bak koffie en een plak cake legt Benny van ’t Zant van de Huttenheugte uit wat de regels zijn voor deze wedstrijd. Dan volgt het spannende moment van de loting. Eén voor één mochten de teams loten en voor ons was de eer voor Martin. Op het grote moment dat hij naar voren mocht, we moesten als 1 na laatste, zag hij er toch vanaf. De spanning werd hem te groot. Hij weet dat als je een mindere stek pakt je dat heel lang moet aanhoren. Mario nam toen maar de verantwoordelijkheid om het balletje te trekken en hij moet dus heel lang aanhoren dat hij voor deze editie iets minder geloot had: Stek/huisje 5, achter op het park, in een kom, waar het heel ondiep is enz., enz. Een voordeel was dat het een 4 persoons VIP huisje was. Bubbelbad, sauna, echt super de luxe. Goed gedaan Mario!

Nadat we waren bij gekomen van dit toch ietwat teleurstellende resultaat, zijn we op zoek gegaan naar ons huisje. Hier aangekomen hebben we de aanhanger naar de waterkant geduwd. Voor ons huisje was een grote steiger waar we met twee viskisten met toebehoren gemakkelijk 24 uur konden zitten. Jaap en Mario begonnen met het klaar zetten van de kisten en het bepalen van de afstand waar we dachten dat de vis zou moeten zitten. Benny pakte de boodschappen uit en vulde de koelkast met wat groene flesjes gerstenat en Martin verrichte hand en span diensten waar nodig.

15.00 uur: Aan Martin en Benny de eer om te beginnen aan hun sessie van twee uur vissen. Er was een iets ander schema gemaakt dan vorig jaar omdat dat toen wel een hele lange zit was. Jaap en Mario mochten om 17.00 uur hun kunsten vertonen. Over de eerste 4 uur kan ik kort zijn: 1 visje gevangen door Jaap. Om 19.00 uur waren Benny en Martin weer aan de beurt. Na een lekker bord macaroni en een biertje gingen we vol vertrouwen de nacht tegemoet. De vis moest toch een keer honger krijgen.

22.00 uur: Eindelijk van de kist en plaats maken voor Mario en Jaap. Resultaat, 1 visje erbij gevangen door Benny. Beide heren begonnen met een kleine tegenzin aan hun tweede sessie, terwijl de andere twee even wat probeerden te slapen.

1.00 uur: Met een duffe kop nemen Martin en Benny de hengels weer over van Jaap en Mario. Nog steeds heeft de vis geen zin om de hengels krom te trekken of ook maar enigszins te laten bewegen. Ondertussen is Rob Jansen van de Witvisser langs geweest en hij vertelde dat er bijna nog niets gevangen was. Op een paar stekken waren 1 of 2 brasems gevangen. De vaste stokvissers op stek 3 en 10 hadden een groot aantal kleine voorntjes in het net. Niet echt de gewichten die een ieder gehoopt had.

2.00 uur: De eerste kromtrekker is voor Benny. Na een korte worsteling ligt dan eindelijk de eerste platte in het leefnet. Martin krijgt ook een paar flinke aanbeten waarbij hij tot twee keer toe zijn onderlijn verspeeld. Zou de vis dan nu “los” komen? Om 5.00 uur worden ze afgelost door de andere twee topvissers met de vraag hoe het gegaan is. Twee grote brasems voor Benny en Martin heeft nog niets, maar wel wat aanbeten. Met een klein beetje hoop op ook wat actie nemen de zwagers plaats op de kist voor hun sessie van 4 uur vissen.

9.00 uur: De laatste 3 uur op de kist voor Martin en Benny. De beide zwagers hebben redelijk hun best gedaan de afgelopen 4 uur. Jaap 1 grote brasem en wat klein spul en Mario 2 dikke platten aan een roze drijvende boilie. Martin is tot nu toe de enige zonder vis. Dat zint de Dipper niet en hij gaat dan ook verwoed op zoek naar een visje. Op de korte stek vangt hij het laatste uur 6 voorntjes en hij is ook van de nul. Benny pakt nog een brasem en wat voorns en daarbij zit de wedstrijd voor beide heren erop.

12.00 uur: De laatste sessie voor Jaap en Mario begint. Willen we er nog wat van maken dan moet nu alles uit de kast getrokken worden door beide heren. De vangsten zijn over het algemeen niet bijster goed. Op een paar stekken is redelijk gevangen maar er zijn ook plekken bij waar de vis (net als bij ons) geen tot weinig zin heeft om te azen. Onze overburen op stek 7, waar wij vorig jaar zaten, hebben de hele nacht goed door gevangen en zijn waarschijnlijk de winnaars. De rest is afwachten. Jaap probeert nog aan de kant onder de bomen een karper of zeelt te vangen en Mario verschalkt nog een paar voorns.

15.00 uur: De wedstrijd zit erop. Al vrij snel komt de weegploeg om onze vangst te wegen. Wat we al verwacht hadden klopte: onze overburen zijn tot nu toe “hoog” met ruim 65 kilo. Daar komen wij bij lange na niet in de buurt. Bij ons stopt de teller al bij 10 kilo en een beetje. Een grote teleurstelling. Snel de spullen schoonmaken en opruimen zodat we onder het genot van een paar biertjes en wat lekkers uit kunnen vinden wat we nu weer verkeerd hebben gedaan:

1. Aan het aas en voer kan het niet liggen. Genoeg van alles. Grote dank aan HENGELSPORT KUPERUS UIT LEEK!!

2. De loting. We hadden niet al te goed geloot. Komt ook een stukje geluk bij kijken.

3. Het weer. De gehele week warm weer en weinig wind uit de goede hoek voor ons.

4. De diepte op onze stek. Nog geen meter water en geen diepere stukken.

5. Zullen vast nog wel meer oorzaken zijn. Bijv. we kunnen er gewoon niks van.

18.00 uur: Tijd om ons op te frissen en naar de BBQ te gaan waar ook de prijs uitreiking is. Bij het hoofdgebouw aangekomen stond de BBQ al aan en hebben we nog een paar biertjes besteld bij een bekende van Mario. Ze herkende hem alleen niet meer. (waar ken ik jou van?) Na al het “lekkers” dan eindelijk de prijsuitreiking. Er waren 4 geldprijzen + een weekend Centerparcs voor de eerste 5 met het hoogste gewicht. Verder waren er 2 pouleprijzen per vak en nog een prijs voor de zwaarste karper. Geen van deze prijzen hebben we in de wacht gesleept. Helaas, volgend jaar beter.

De uitslag:

1. Team De Witte Hand 65,965 kilo

2. Team ’t Poerwinkeltjen Urk 57,880 kilo

3. Team De Witvisser 44,530 kilo

4. Feederteam Apeldoorn 30,115 kilo

5. Team Centerparcs 29,630 kilo

De prijs voor de zwaarste karper ging naar Team Klazienaveen. 2,526 kilo.

Pouleprijzen waren voor: vak A ’t Poerwinkeltjen Urk en Feederteam Apeldoorn.

Vak B Team De Witte Hand en Team De Witvisser.

Wij zijn als 13^e geëindigd met ruim 10 kilo. De plaatsen 6 tot en met 14 varieerden van 25 kilo (6^e) tot 9 kilo (14^e).

In het huisje hebben we nog een afzakkertje genomen en toen zijn we de kooi in gegaan. De volgende dag om 6 uur de wekker gezet want er moest natuurlijk weer gevist worden. Deze keer hebben we dat niet op het park gedaan maar in het Prinses Margrietkanaal bij Spannenburg. Na een korte autorit en onderweg nog even tanken kwamen we om 9.15 uur aan bij het water. De hengels werden weer opgetuigd en de kisten klaar gezet voor nog eens een wedstrijdje onderling. Jaap en Martin zaten bij elkaar en Benny en Mario 50 meter verder ook naast elkaar.

Om 10 uur het sein van starten en al snel werden de eerste brasems gevangen. Zelfs Martin ving, na 6 week geen brasem te hebben gevangen, een mooie platte. Hij heeft hiervoor wel wat tips van Jaap gekregen. Na een uurtje kwam er wat anders los nl. de boten. Grote boten, zeilboten, motorboten en ik weet wel niet wat voor boten maakten het ons lastig om ver te vissen. Dat de vis ook kort bij de kant zat bleek al snel. De ene na de andere brasem, grote baars en zelfs een snoekbaars (Mario) werd gevangen. Ook een paar grondels hadden wel zin in een grote worm.

Om 17 uur werd het echt wel tijd om op te ruimen ondanks dat er nog steeds goed werd gevangen. De spullen werden snel ingepakt en de netten opgetild om te wegen. Helaas waren we het weegmateriaal vergeten. Omdat we toch nieuwsgierig waren naar het gewicht wat een ieder had, hebben we de weegspullen van een collega-visser geleend. Deze man was zo vriendelijk om mee te lopen en te wegen. Hij had nog nooit zoveel vis gezien zei hij.

Na de weging kwamen de volgende resultaten op papier:

1. Mario 27,5 kilo

2. Benny 25,7 kilo

3. Jaap 12,7 kilo

4. Martin 11,5 kilo

Bij elkaar opgeteld ruim 77 kilo in 7 uurtjes tijd. Hadden we dat maar op de Huttenheugte gevangen!! We kunnen dus eigenlijk best wel een beetje vissen.

Snel de spullen verder ingepakt en richting huis. Onderweg nog even een pitstop bij restaurant In De Klaver om een schnitzeltje te eten en dan weer door. Om 21 uur waren we weer in Zuidhorn en werden de auto en aanhanger geleegd. Al met al een fantastisch weekend met op zaterdag een mindere uitslag en op zondag een heerlijke visdag die het weer goed maakte.

Bij deze wil ik nog wat mensen bedanken voor dit mooie weekend:

1. Martin Cruiming voor het lenen van de aanhangwagen.

2. Hengelsport Kuperus voor het leveren van aas en voer.

3. Benny van ’t Zant (Huttenheugte) en Rob Jansen (de Witvisser) voor het organiseren van de Witvisser Centerparcscup.

4. De Badmuts, de Dipper en de Bosmaaier voor het gezellige weekend.

Ik hoop dat we volgend jaar weer gaan en dan iets meer vis vangen.

Benny Bouwlamp.